Γίνεται Σωματείο και συνεχίζει το έργο της

Ζωή Κωνσταντοπούλου: «Η Επιτροπή Αλήθειας θα συνεχίσει το έργο της, είτε αρέσει στην Ευρ. Επιτροπή, την ΕΚΤ και την Κυβέρνηση είτε όχι».

Μεγάλος ενθουσιασμός σε Βρυξέλλες και Λιέγη

13 Ευρωβουλευτές της Αριστεράς και των Πρασίνων δηλώνουν τη στήριξή τους στη συνέχιση του έργου της Επιτροπής

Με απόλυτη επιτυχία στέφθηκαν οι διήμερες εκδηλώσεις και εργασίες στο Βέλγιο με επίκεντρο την Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, όπου συμμετείχε η τ. Πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Εκδήλωση της Ελληνικής Κοινότητας στις Βρυξέλλες

Το βράδυ της Δευτέρας 29 Φεβρουαρίου η Ζωή Κωνσταντοπούλου παρευρέθηκε, προσκεκλημένη του Γερμανού Ευρωβουλευτή της Die Linke Fabio di Masi, σε εκδήλωση της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στην Ελλάδα, που απαρτίζεται από μέλη της Ελληνικής Κοινότητας του Βελγίου. Κεντρικοί ομιλητές ήταν τα μέλη της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους Λεωνίδας Βατικιώτης, Άρης Χατζηστεφάνου, Σπύρος Μαρκέτος, η Anouk Renaud από την CADTM και ο Fabio di Masi. Το ενδιαφέρον για τις εξελίξεις στην Ελλάδα ήταν ζωηρό, ζητήθηκε από την Ζωή Κωνσταντοπούλου να συμμετάσχει στο πάνελ των ομιλητών και η εκδήλωση σηματοδοτήθηκε από τη ζωηρή συμμετοχή των Ελλήνων και Βέλγων.

Εκδήλωση στο Ευρωκοινοβούλιο

Το πρωί της Τρίτης 1 Μαρτίου 2015, σε μια κατάμεστη αίθουσα στο Ευρωκοινοβούλιο, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση με θέμα Χρέος και Δημοκρατία, υπό την Αιγίδα της Ευρωομάδας της Αριστεράς, μετά από Πρωτοβουλία των Ευρωβουλευτών Νίκου Χουντή, Σοφίας Σακοράφα και Jean Luc Melenchon.

Κεντρικοί ομιλητές, στον πρώτο κύκλο ήταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο Επιστημονικός Συντονιστής της Επιτροπής Αλήθειας Εric Toussaint, ο καθηγητής και μέλος της Επιτροπής Αλήθειας Γιώργος Κασσιμάτης, και ο κοινωνιολόγος Benjamin Lemoine. Στη δεύτερη ενότητα τα μέλη της Επιτροπής Αλήθειας Cephas Lumina, Maria Lucia Fatorelli και Diego Borja. Τη συζήτηση συντόνισαν οι ευρωβουλευτές Νίκος Χουντής και Σοφία Σακοράφα, ενώ παρέστησαν πολλοί ευρωβουλευτές της Αριστεράς και των πρασίνων.

Στήριξη Ευρωβουλευτών της Αριστεράς και των Πρασίνων στη συνέχιση του έρχου της Επιτροπής

Κείμενο στήριξης της συνέχισης του Έργου της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, «αναγνωρίζοντας την πολύτιμη συμβολή της και επιβεβαιώνοντας ότι ο λογιστικός έλεγχος του δημοσίου χρέους υπηρετεί ένα θεμελιώδες κυριαρχικό δικαίωμα των λαών, που θα έπρεπε να τηρείται και να γίνεται σεβαστό από όλες τις Κυβερνήσεις και Αρχές-Θεσμούς», υπογράφουν 13 Ευρωβουλευτές της Αριστεράς και των Πρασίνων.

Είναι οι: Σοφία Σακοράφα (Ελλάδα), Νίκος Χουντής (Ελλάδα), Κωνσταντίνα Κούνεβα (Ελλάδα), Jean Luc Melenchon (Γαλλία), Eva Joly (Γαλλία), Barbara Spinelli (Ιταλία), Eleonora Forenza (Ιταλία), Fabio De Masi (Γερμανία), Marina Albiol (Ισπανία), Miguel Urban (Ισπανία), Lola Sanchez (Ισπανία), Malin Bjork (Σουηδία), Marie Christine Vergiat (Γαλλία),

Επίσημη Συνεδρίαση της Επιτροπής -Μετατροπή της Επιτροπής σε Σωματείο- Ανάδειξη Δ.Σ., χάραξη επόμενων βημάτων

Την Τρίτη 1 Μαρτίου το μεσημέρι, αμέσως μετά την εκδήλωση για την Επιτροπή Αλήθειας και τα θέματα Χρέους και Δημοκρατίας, πραγματοποιήθηκε η πρώτη επίσημη συνεδρίαση της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους μετά τον Σεπτέμβριο, με συμμετοχή του Ελληνικού και Διεθνούς δυναμικού της, εντός του Ευρωκοινοβουλίου και με την φιλοξενία της Ευρωβουλευτού Σοφίας Σακοράφα.

Τα μέλη της Επιτροπής, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το καθεστώς δίωξης και υπονόμευσης-εξαφάνισης του έργου της από το σημερινό Πρόεδρο της Βουλής και τις σημερινές κυβερνητικές αρχές, αποφάσισαν να παραμείνουν πιστά προς το καθήκον τους έναντι του Ελληνικού λαού, να μην υποκύψουν στον βίαιο τερματισμό των εργασιών της Επιτροπής, και να συνεχίσουν με όποια μέσα μπορούν το έργο της Επιτροπής. Έτσι, ελήφθη η απόφαση η Επιτροπή να μετατραπεί σε Σωματείο και στην πανηγυρική αυτή συνεδρίαση υπογράφηκε το Καταστατικό του Σωματείου και εξελέγη ομόφωνα το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο, αποτελούμενο από τους:

Ζωή Κωνσταντοπούλου, Ερίκ Τουσέν, Γιώργο Κασσιμάτη, Λεωνίδα Βατικιώτη, Χριστίνα Λασκαρίδη, Σταύρο Τομπάζο, Δέσποινα Σπανού, Θάνο Κονταργύρη, Ηλία Μπαντέκα.

Η Ευρωβουλευτής Σοφία Σακοράφα αναλαμβάνει, όπως και στην προηγούμενη περίοδο, τις σχέσεις της Επιτροπής με το Ευρωκοινοβούλιο και τα Κοινοβούλια των λοιπών Ευρωπαϊκών Χωρών.

Ο Ευρωβουλευτής Νίκος Χουντής αναλαμβάνει την επικοινωνία της Επιτροπής με τους Ευρωπαϊκή Επιτροπή και λοιπούς Ευρωπαϊκούς Θεσμούς.

Παρόν και ενεργό σύσσωμο το δυναμικό της Επιτροπής

Στα ιδρυτικά μέλη του Σωματείου περιέχονται τα περισσότερα μέλη της Επιτροπής από Ελλάδα και ολόκληρο τον κόσμο. Ενδεικτικά, συμμετείχαν στη συνεδρίαση και υπέγραψαν το Καταστατικό της Επιτροπής, ως ιδρυτικά μέλη, οι:

Ζωή Κωνσταντοπούλου, Σοφία Σακοράφα, Ερίκ Τουσέν, Γιώργος Κασσιμάτης, Cephas Lumina (Καθηγητής, πρ. Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμονας ΟΗΕ για το Χρέος), Diego Borja (πρ. Υπουργός Οικονομικών Ισημερινού, πρ. Διοικητής Κεντρικής Τράπεζας Ισημερινού), Maria Lucia Fattorelli (πρ. ελεγκτής Υπ. Οικονομικών Βραζιλίας, επικεφαλής Πρωτοβουλίας Λογιστικού Ελέγχου Πολιτών Βραζιλίας), Patric Saurin (Τραπεζικός Υπάλληλος, Συνδικαλιστής, Εκπρόσωπος Πρωτοβουλίας Λογιστικού Ελέγχου Πολιτών Γαλλίας), Michel Husson (Οικονομολόγος, Στατιστικολόγος, Ίδρυμα Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών, Γαλλία), Σταύρος Τομπάζος (Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής Οικονομίας Πανεπιστημίου Κύπρου), Ηλίας Μπαντέκας, (Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου Brunnel University), Χριστίνα Λασκαρίδη (υποψήφια Διδάκτωρ), Δέσποινα Σπανού, Θάνος Κονταργύρης (ATTAC), Γιάννης Παπαδόπουλος, Σπύρος Μαρκέτος (Α.Π.Θ), Λεωνίδας Βατικιώτης, Renaud Vivien (μέλος της CADTM) Olivier Bonfond(συνδικαλιστής, μέλος της Πρωτοβουλίας Λογιστικού Ελέγχου Πολιτών Βελγίου), Μωυσής Λίτσης, Daniel Albarracin, Daniel Munevar, Πέτρος Μηλιαράκης, καθώς και νέα μέλη που είχαν προσκληθεί και συμμετείχαν στη συνεδρίαση.

Την σύμπραξη και συμπαράστασή τους στη συνέχιση του έργου της Επιτροπής δήλωσαν τα μέλη που δεν κατάφεραν να βρίσκονται στη συνεδρίαση και, ειδικότερα, ο καθηγητής Olivier de Schutter, μέλος του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου ΟΗΕ, η καθηγήτρια Margot Salomon, που πρόσφατα φιλοξένησε στο LSE (London School of Economics)εκδήλωση για την Επιτροπή Αλήθειας με ομιλήτρια τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο καθηγητής Άρης Καζάκος, η Καθηγήτρια Ozlem Onaran, o Γιώργος Μητραλιάς, ο Sergi Cutillas και άλλοι.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: η Επιτροπή θα συνεχίσει το έργο της είτε αυτό αρέσει στην Κυβέρνηση, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ε.Κ.Τ. είτε όχι

Η Επιτροπή θα αξιοποιήσει και άλλα πρόσωπα που είναι έτοιμα να συνδράμουν το έργο της και «θα συνεχίσει να υπάρχει και να δρα, είτε αυτό αρέσει την Κυβέρνηση, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ΕΚΤ είτε όχι» δήλωσε χαρακτηριστικά στη διάρκεια της Συνέντευξης Τύπου που ακολούθησε η Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Το Τραπεζικό Σύστημα στο Στόχαστρο της Επιτροπής – Επόμενη Συνεδρίαση στην Αθήνα το καλοκαίρι

Η λειτουργία των εγχώριων Τραπεζών αλλά και της ΕΚΤ θα απασχολήσουν τις επόμενες εργασίες της Επιτροπής Αλήθειας, ενώ προγραμματίσθηκε για τις αρχές του καλοκαιριού η επόμενη συνεδρίασή της στην Αθήνα.

Εκδήλωση στο Πανεπιστήμιο της Λιέγης με ομιλητές τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Ερίκ Τουσέν

Μετά την ολοκλήρωση της διήμερης συνεδρίασης της Επιτροπής, η Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο Ερίκ Τουσέν μετέβησαν στη Λιέγη, όπου τους υποδέχθηκε ο Δήμαρχος της Πόλης και στη συνέχεια συμμετείχαν σε μία ζωντανή συζήτηση στο Πανεπιστήμιο, σε μία ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα με φοιτητές, κατοίκους της Λιέγης και πολλά μέλη της ελληνικής κοινότητας, με συντονιστές την Anouk Renaud και τον Jeremie Cravatte, συνεργάτες της CADTM. Οι συμμετέχοντες υποδέχθηκαν με μεγάλο ενθουσιασμό τους ομιλητές, υπέβαλαν ερωτήσεις και επιφύλαξαν ένα παρατεταμένο χειροκρότημα για την ομιλία της Ζωής Κωνσταντοπούλου και την απόφαση της Επιτροπής να επιμείνει στο δρόμο της διεκδίκησης, της δικαιοσύνης για τον ελληνικό λαό και της αλήθειας για το χρέος.

Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα, τον Ιούνιο του 2015, μπροστά σε ένα σταυροδρόμι. Έχει να διαλέξει ανάμεσα στο να συνεχίσει τα αποτυχημένα προγράμματα μακροοικονομικής προσαρμογής που της επέβαλαν οι δανειστές και στο να προχωρήσει, σπάζοντας τα δεσμά του χρέους, σε μια αληθινή αλλαγή. Πέντε χρόνια αφότου ξεκίνησαν τα προγράμματα οικονομικής προσαρμογής, η χώρα παραμένει βυθισμένη σε κρίση –οικονομική και κοινωνική, οικολογική και δημοκρατική. Το μαύρο κουτί του χρέους μένει σφραγισμένο, και μέχρι πρότινος κανένας επίσημος φορέας, ελληνικός ή ξένος, δεν επεδίωξε να φέρει στο φως την αλήθεια για το πώς και γιατί η χώρα καθυποτάχθηκε στο καθεστώς της Τρόικας. Το χρέος, στο όνομα του οποίου ισοπεδώθηκαν τα πάντα, παραμένει ο γνώμονας της νεοφιλελεύθερης προσαρμογής, που οδήγησε στη βαθύτερη και πιο μακρόχρονη ύφεση σε ευρωπαϊκό έδαφος και σε καιρό ειρήνης.

Διαβάστε ολόκληρη την έκθεση

Επείγει λοιπόν να εξετασθεί μεθοδικά, και είναι κοινωνική μας ευθύνη, μια σειρά νομικών, κοινωνικών και οικονομικών ζητημάτων σε σχέση με το χρέος. Για ν’ αποκριθεί σ’ αυτή την ανάγκη η Βουλή των Ελλήνων σύστησε τον Απρίλιο του 2015 την Επιτροπή Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος. Η εντολή που ανατέθηκε στην Επιτροπή Αλήθειας ήταν να ερευνήσει πώς δημιουργήθηκε και διογκώθηκε το δημόσιο χρέος, με ποιούς τρόπους και για ποιούς λόγους συνάφθηκε, και πώς επηρέασαν την οικονομία και τη ζωή του ελληνικού λαού οι καταναγκαστικές προϋποθέσεις (αιρεσιμότητες, conditionalities) οι οποίες συνόδευαν τα νέα δάνεια. Και επίσης να κάνει γνωστά στο εσωτερικό και το εξωτερικό τα ζητήματα που συνδέονται με το ελληνικό δημόσιο χρέος, καθώς και να ερευνήσει ποιές επιλογές υπάρχουν για την κατάργηση του, και ποιά επιχειρήματα μπορούν να διατυπωθούν σχετικά.

Η Επιτροπή Αλήθειας παρουσιάζει στην Προκαταρκτική Έκθεση τα προσωρινά της πορίσματα, τα οποία δείχνουν ότι ολόκληρο το πρόγραμμα προσαρμογής, στο οποίο καθυποτάχθηκε η Ελλάδα, ήταν και παραμένει ένα πρόγραμμα με σαφείς πολιτικές στοχεύσεις. Ο τεχνικός χαρακτήρας των μακροοικονομικών μεταβλητών και των προβλέψεων για την εξέλιξη του χρέους επέτρεψε, μολονότι αυτοί οι αριθμοί επηρεάζουν άμεσα τη ζωή και την ίδια την επιβίωση των ανθρώπων, οι συζητήσεις για το χρέος να μείνουν μέχρις στιγμής σε τεχνικό επίπεδο, και ειδικότερα να εστιαστούν στο ερώτημα αν οι πολιτικές που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα διευκολύνουν την αποπληρωμή του χρέους. Αυτήν ακριβώς την επιχειρηματολογία αμφισβητούν τα γεγονότα που περιλαμβάνονται στην Έκθεση.

Όλα τα στοιχεία που παρουσιάζουμε στην Προκαταρκτική Έκθεση καταδεικνύουν ότι η Ελλάδα όχι μόνο δεν είναι σε θέση να πληρώσει το χρέος, αλλά και δεν πρέπει να το πληρώσει. Πρωτίστως διότι το χρέος που προκάλεσαν οι ρυθμίσεις που επέβαλε η Τρόικα παραβιάζει ευθέως τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα των κατοίκων της Ελλάδας. Ως εκ τούτου η Ελλάδα δεν πρέπει να πληρώσει αυτό το χρέος διότι είναι παράνομο, αθέμιτο και επονείδιστο.

Η Επιτροπή διαπίστωσε επίσης ότι η μη βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους ήταν εξαρχής προδήλως γνωστή ευθύς στους διεθνείς δανειστές, τις ελληνικές αρχές και τα συστημικά μέσα ενημέρωσης. Μολαταύτα οι ελληνικές αρχές, μαζί με κάποιες κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συνωμότησαν το 2010 ενάντια στην αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους προκειμένου να προστατεύσουν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Τα συστημικά μέσα ενημέρωσης έκρυψαν την αλήθεια από τους πολίτες παριστάνοντας ότι δήθεν η διάσωση αφορούσε την Ελλάδα και όχι τις τράπεζες, και συνάμα εξυφαίνοντας μια αφήγηση που στόχευε να εμφανίσει τον ελληνικό πληθυσμό σαν δήθεν άξιο των αδικοπραξιών των δανειστών.

Τα ποσά που διατέθηκαν μέσω των προγραμμάτων διάσωσης (μνημονίων) του 2010 και του 2012 ελέγχονταν από το εξωτερικό μέσα από περίπλοκες διευθετήσεις, οι οποίες απέκλειαν κάθε δημοσιονομική αυτονομία. Οι δανειστές υπαγόρευσαν αυστηρά τον τρόπο διάθεσης των δανειακών κεφαλαίων ‘διάσωσης’, και έτσι είναι αποκαλυπτικό ότι κατευθύνθηκαν στην κάλυψη των τρεχουσών δημόσιων δαπανών λιγότερα από τα 10% των κεφαλαίων που εισπράχθηκαν.

Η Προκαταρκτική Έκθεση παρουσιάζει μια πρώτη χαρτογράφηση των κεντρικών προβλημάτων και ζητημάτων του δημόσιου χρέους. Επισημαίνει τις κομβικής σημασίας παρανομίες οι οποίες συνδέθηκαν με τη σύναψη των δανείων, και ανιχνεύει τη νομική θεμελίωση επάνω στην οποία μπορεί να βασιστεί η μονομερής αναστολή της αποπληρωμής του.

Τα ευρήματά της εκτίθενται σε εννέα κεφάλαια, ως ακολούθως:

Το Πρώτο Κεφάλαιο, Το χρέος πριν από την Τρόικα, αναλύει την εξέλιξη του ελληνικού δημόσιου χρέους από τη δεκαετία του 1980 και μετά. Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η διόγκωση του χρέους δεν οφειλόταν στις δήθεν υπέρμετρες δημόσιες δαπάνες, οι οποίες στην πραγματικότητα παρέμεναν χαμηλότερες από τις δημόσιες δαπάνες άλλων χωρών της ευρωζώνης. Οφειλόταν μάλλον στην πληρωμή εξαιρετικά υψηλών επιτοκίων δανεισμού στους πιστωτές, στις υπερβολικά υψηλές και αδικαιολόγητες στρατιωτικές δαπάνες, στην απώλεια φορολογικών εσόδων εξαιτίας των αθέμιτων εκροών κεφαλαίου, στην ανακεφαλαιοποίηση ιδιωτικών τραπεζών από το κράτος, και στις διεθνείς ανισορροπίες οι οποίες δημιουργήθηκαν από την ελαττωματική σχεδίαση της ίδιας της Νομισματικής Ένωσης.

Η υιοθέτηση του ευρώ οδήγησε σε δραστική αύξηση του ιδιωτικού χρέους στην Ελλάδα, στο οποίο βρέθηκαν εκτεθειμένες όχι μόνον οι ελληνικές, αλλά και μεγάλες ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες. Το γεγονός αυτό κλιμάκωσε μια τραπεζική κρίση το 2009, που με τη σειρά της επιβάρυνε το ελληνικό δημόσιο χρέος. Η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου, υπερτονίζοντας τη σημασία των δημόσιων ελλειμάτων και του δημόσιου χρέους, βοήθησε το 2009 να παρασταθεί η εξελισσόμενη τραπεζική κρίση σαν κρίση δημόσιου χρέους.

Το Δεύτερο Κεφάλαιο, Η εξέλιξη του ελληνικού δημόσιου χρέους, 2010-2015, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η πρώτη δανειακή σύμβαση, του 2010, αποσκοπούσε πρωταρχικά στη διάσωση των ελληνικών και άλλων ευρωπαϊκών ιδιωτικών τραπεζών, και επέτρεψε στις τελευταίες να μειώσουν την έκθεσή τους σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου.

Το Τρίτο Κεφάλαιο, Το ελληνικό δημόσιο χρέος ανά δανειστή, 2015, παρουσιάζει την εριζόμενη φύση του σημερινού ελληνικού χρέους, σκιαγραφώντας τα κεντρικά χαρακτηριστικά των δανείων, τα οποία αναλύονται παρακάτω, στο Όγδοο Κεφάλαιο.

Το Τέταρτο Κεφάλαιο, Μηχανισμοί του συστήματος χρέους στην Ελλάδα, αποκαλύπτει τους μηχανισμούς που κατασκευάστηκαν μέσα από τις δανειακές συμβάσεις, από τον Μάιο του 2010 και μετά. Οι μηχανισμοί αυτοί δημιούργησαν ένα βαρύ φορτίο νέου χρέους προς τα άλλα κράτη της ευρωζώνης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ, EFSF), ενώ παράλληλα παρήγαγαν καταχρηστικά κόστη, βαθαίνοντας έτσι ακόμη περισσότερο την κρίση. Οι μηχανισμοί αυτοί αποκαλύπτουν πώς το μεγαλύτερο μέρος των δανειακών κεφαλαίων μεταβιβάστηκε απευθείας στους χρηματοπιστωτικούς θεσμούς. Αντί να ωφελήσουν την Ελλάδα επιτάχυναν, με τη χρήση χρηματοπιστωτικών εργαλείων, τη διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων.

Το Πέμπτο Κεφάλαιο, Αιρεσιμότητες εναντίον βιωσιμότητας, παρουσιάζει πώς οι δανειστές επέβαλαν, μαζί με τις δανειακές συμβάσεις, παραβιαστικές αιρεσιμότητες οι οποίες εξάλειψαν άμεσα την οικονομική βιωσιμότητα του χρέους. Αυτές οι αιρεσιμότητες (προϋποθέσεις), στις οποίες οι δανειστές εξακολουθούν να επιμένουν, μείωσαν το ΑΕΠ και αύξησαν τον δημόσιο δανεισμό, επιβαρύνοντας επομένως την αναλογία δημόσιου χρέους / ΑΕΠ, και καθιστώντας έτσι το δημόσιο χρέος ακόμη λιγότερο βιώσιμο. Επιπλέον, επέφεραν δραματικές αλλαγές στην κοινωνία και προκάλεσαν ανθρωπιστική κρίση. Το ελληνικό δημόσιο χρέος μπορεί σήμερα να θεωρηθεί εντελώς μη βιώσιμο.

Το Έκτο Κεφάλαιο, Οι επιπτώσεις των ‘προγραμμάτων διάσωσης’ στα ανθρώπινα δικαιώματα, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα μέτρα τα οποία επιβλήθηκαν στο πλαίσιο των λεγόμενων ‘προγραμμάτων διάσωσης’ έπληξαν άμεσα τις συνθήκες ζωής του ελληνικού λαού και παραβίασαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία ωστόσο οφείλουν, τόσο η Ελλάδα όσο και οι εταίροι της, να σέβονται, να προστατεύουν και να προάγουν σύμφωνα με το εσωτερικό, το ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο. Οι δραστικές προσαρμογές, που επιβλήθηκαν στην ελληνική οικονομία και σε ολόκληρη την κοινωνία, προκάλεσαν ραγδαία υποβάθμιση του επιπέδου ζωής και παραμένουν ασύμβατες προς την κοινωνική δικαιοσύνη, την κοινωνική συνοχή, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Το Έβδομο Κεφάλαιο, Νομικά ζητήματα σχετικά με τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις, αναλύει ότι υπήρξε παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων από την πλευρά τόσο της ίδιας της Ελλάδας όσο και των δανειστών της, δηλαδή των (πιστωτριών) χωρών της ευρωζώνης, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που επέβαλαν τα μέτρα αυτά στην Ελλάδα. Όλοι αυτοί οι παράγοντες (κράτη και όργανα ή θεσμοί) παρέλειψαν να εκτιμήσουν τις παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων που συνεπάγονταν οι πολιτικές που οι ίδιοι επέβαλαν στην Ελλάδα και, επιπλέον, παραβίασαν άμεσα το ελληνικό Σύνταγμα απογυμνώνοντας ουσιαστικά την Ελλάδα από τα περισσότερα κυριαρχικά δικαιώματά της. Οι συμφωνίες συμπεριλαμβάνουν καταχρηστικούς όρους, που πρακτικά καταναγκάζουν την Ελλάδα να παραδώσει στους δανειστές σημαντικές πλευρές της εθνικής της κυριαρχίας. Αυτό αποτυπώνεται στη ρήτρα εφαρμογής του αγγλικού δικαίου ως εφαρμοστέου στις δανειακές συμβάσεις, η οποία διευκόλυνε την παράκαμψη του ελληνικού Συντάγματος αλλά και των διεθνών υποχρεώσεων σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Οι παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων και του εθιμικού δικαίου, πολλές ενδείξεις κακόπιστης συμπεριφοράς εκ μέρους των συμβαλλόμενων μερών, και ο καταχρηστικός χαρακτήρας αυτών των συμβάσεων καθιστούν τις συναφθείσες συμβάσεις άκυρες.

Το Όγδοο Κεφάλαιο, Αποτίμηση του παράνομου, αθέμιτου, επονείδιστου, και μη βιώσιμου χαρακτήρα του χρέους, παρέχει μια αποτίμηση του ελληνικού δημόσιου χρέους με βάση τους ορισμούς του παράνομου, αθέμιτου, επονείδιστου, και μη βιώσιμου χρέους, τους οποίους υιοθέτησε η Επιτροπή Αλήθειας.

Το Όγδοο Κεφάλαιο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος σήμερα, τον Ιούνιο του 2015, είναι μη βιώσιμο, διότι η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να το εξυπηρετήσει χωρίς να πλήξει καίρια την ικανότητά της να αναποκρίνεται στις βασικές υποχρεώσεις της για προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Επιπλέον, το κεφάλαιο περιέχει στοιχεία για ενδεικτικές περιπτώσεις παράνομου, αθέμιτου, και επονείδιστου χρέους προς κάθε έναν δανειστή.

Το χρέος προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο πρέπει να χαρακτηριστεί παράνομο διότι η σύναψή του έγινε κατά παράβαση του καταστατικού του ίδιου του ΔΝΤ, ενώ επιπλέον οι όροι του παραβιάζουν το ελληνικό Σύνταγμα, το διεθνές εθιμικό δίκαιο, και τις συνθήκες τις οποίες έχει κυρώσει η Ελληνική Δημοκρατία. Είναι επίσης αθέμιτο, διότι οι όροι του επιβάλλουν πολιτικές οι οποίες παραβιάζουν τις υποχρεώσεις προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Τέλος, είναι επονείδιστο (απεχθές), διότι το ΔΝΤ γνώριζε ότι τα μέτρα τα οποία επέβαλλαν οι πολιτικές του ήταν αντιδημοκρατικά και αναποτελεσματικά, και θα οδηγούσαν σε σοβαρές παραβιάσεις των κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων.

Το χρέος προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πρέπει να χαρακτηριστεί παράνομο διότι η ΕΚΤ υπερέβη τις αρμοδιότητές της επιβάλλοντας, μέσω της συμμετοχής της στην Τρόικα, την εφαρμογή των προγραμμάτων μακροοικονομικής προσαρμογής (λόγου χάρη, την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας). Το χρέος προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι επίσης αθέμιτο και επονείδιστο, διότι ο κύριος λόγος ύπαρξης του Προγράμματος Αγοράς Ομολόγων (Securities Market Programme, SMP) ήταν να εξυπηρετηθούν συμφέροντα των χρηματοπιστωτικών οργανισμών, επιτρέποντας στις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές και ελληνικές ιδιωτικές τράπεζες να απαλλαγούν από τα ελληνικά ομόλογα που είχαν στην κατοχή τους.

Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας παρέχει δάνεια χωρίς μετρητά (cash-less loans) τα οποία πρέπει να θεωρηθούν παράνομα, επειδή παραβιάζουν όχι μόνον το Άρθρο 122(2) της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ/TFEU), αλλά και πολλά κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα, καθώς και πολιτικές ελευθερίες. Περαιτέρω, η Συμφωνία Πλαίσιο (Framework Agreement) του ΕΤΧΣ, του 2010, καθώς και η Κύρια Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης (Master Financial Assistance Agreement) του 2012, περιλαμβάνουν πολλαπλούς καταχρηστικούς όρους, οι οποίοι αποκαλύπτουν σαφώς αθέμιτη συμπεριφορά από την πλευρά του δανειστή. Το ΕΤΧΣ παραβιάζει επίσης με τη δράση του τις δημοκρατικές αρχές, γεγονός που καθιστά αυτά τα συγκεκριμένα χρέη αθέμιτα και επονείδιστα.

Τα διμερή δάνεια πρέπει να θεωρηθούν παράνομα διότι παραβιάζουν τη διαδικασία που προβλέπεται από το ελληνικό Σύνταγμα. Κατά τη σύναψή τους υπήρξε σαφώς αθέμιτη συμπεριφορά εκ μέρους των δανειστών, ενώ επίσης περιέχουν όρους που παραβιάζουν το νόμο και τη δημόσια τάξη. Τόσο το ευρωπαϊκό όσο και το διεθνές δίκαιο παραβιάστηκαν κατά τη σχεδίαση των μακροοικονομικών προγραμμάτων, προκειμένου να παρακαμφθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Επιπλέον τα διμερή δάνεια είναι αθέμιτα, διότι δεν χρησιμοποιήθηκαν προς όφελος του λαού, αλλά απλώς επέτρεψαν στους ιδιώτες πιστωτές της Ελλάδας να σώσουν τους εαυτούς τους. Τέλος, τα διμερή δάνεια είναι επονείδιστα διότι τόσο οι πιστώτριες χώρες όσο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή γνώριζαν τις ενδεχόμενες παραβιάσεις, αλλά τόσο το 2010 όσο και το 2012 απέφυγαν να εκτιμήσουν ποιές επιπτώσεις θα είχαν στα ανθρώπινα δικαιώματα η μακροοικονομική προσαρμογή και η δημοσιονομική σταθεροποίηση, που ήταν και οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση των δανείων.

Το χρέος προς τους ιδιώτες δανειστές πρέπει να θεωρηθεί παράνομο διότι οι ιδιωτικές τράπεζες πριν από τη δημιουργία της Τρόικας έδρασαν ανεύθυνα και δεν έδειξαν τη δέουσα επιμέλεια στη διαχείριση του δανεισμού, ενώ ορισμένοι ιδιώτες δανειστές, όπως κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου (hedge funds), ενήργησαν επίσης κακόβουλα. Μέρος του χρέους προς τις ιδιωτικές τράπεζες και τα κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου είναι αθέμιτο για τους ίδιους λόγους για τους οποίους είναι και παράνομο. Επιπλέον, οι ελληνικές τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν με αθέμιτο τρόπο από τους φορολογούμενους. Τέλος, το χρέος προς τις ιδιωτικές τράπεζες και τα κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου είναι επονείδιστο, διότι οι μεγάλοι ιδιώτες δανειστές γνώριζαν ότι τα δάνεια αυτά συνήφθησαν για ίδιο όφελος και όχι για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του λαού.

Η Προκαταρκτική Έκθεση καταλήγει επισημαίνοντας ορισμένα πρακτικά ζητήματα. Το Ένατο Κεφάλαιο, Νομική θεμελίωση της αποκήρυξης και αναστολής πληρωμών του ελληνικού δημόσιου χρέους, εκθέτει ποιές επιλογές υπάρχουν όσον αφορά την ακύρωση του χρέους, και ιδίως τις συνθήκες υπό τις οποίες ένα κυρίαρχο κράτος μπορεί να ασκήσει το δικαίωμά του να προχωρήσει μονομερώς, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, στην αποκήρυξη του χρέους ή στην αναστολή της αποπληρωμής του.

Τα νομικά επιχειρήματα που επιτρέπουν σε ένα κυρίαρχο κράτος να αποκηρύξει μονομερώς το παράνομο, αθέμιτο και επονείδιστο χρέος είναι πολλαπλά· όσον αφορά την ελληνική περίπτωση, μια τέτοια μονομερής κυριαρχική πράξη θα μπορούσε να θεμελιωθεί στα εξής επιχειρήματα: καταρχάς στην κακή πίστη την οποία επέδειξαν οι δανειστές, ωθώντας την Ελλάδα να παραβιάσει το εσωτερικό της δίκαιο και τις διεθνείς της υποχρεώσεις σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στη νομική υπεροχή και προτεραιότητα των ανθρώπινων δικαιωμάτων απέναντι σε διεθνείς συμφωνίες, όπως εκείνες που υπέγραψαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις με τους δανειστές ή με την Τρόικα. Τη χρήση καταναγκασμού. Την επιβολή άδικων και ανεπιεικών όρων, οι οποίοι κατάφωρα παραβιάζουν το Σύνταγμα και την εθνική κυριαρχία. Τέλος, το δικαίωμα το οποίο αναγνωρίζει το διεθνές δίκαιο στο κράτος, να παίρνει μετρα ενάντια σε παράνομες ενέργειες δανειστών, οι οποίες πλήττουν τη δημοσιονομική του κυριαρχία, το υποχρεώνουν να αποδεχθεί παράνομα, αθέμιτα και επονείδιστα χρέη, και παραβιάζουν την οικονομική του αυτοδιάθεση και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Όσον αφορά τη μη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους, κάθε κράτος έχει νόμιμο δικαίωμα να επικαλείται την ύπαρξη κατάστασης ανάγκης σε εξαιρετικές περιστάσεις, προκειμένου να διαφυλάξει ουσιώδη συμφέροντα τα οποία απειλούνται από κίνδυνο μεγάλο και παρόντα. Σε τέτοια περίπτωση το κράτος μπορεί να απαλλαγεί από την εκπλήρωση των διεθνών υποχρεώσεών του, οι οποίες επαυξάνουν τον κίνδυνο, όπως συμβαίνει με τις εκκρεμείς δανειακές συμβάσεις. Τέλος, τα κράτη έχουν δικαίωμα να κηρύξουν μονομερώς πτώχευση όταν δεν είναι βιώσιμη η εξυπηρέτηση του χρέους, στην οποία περίπτωση δεν διαπράττουν διεθνώς παράνομη πράξη και, επομένως, δεν φέρουν ευθύνη.

Προοίμιο

Η αξιοπρέπεια του λαού βαραίνει περισσότερο από το παράνομο, αθέμιτο, επονείδιστο και μη βιώσιμο χρέος

Έχοντας ολοκληρώσει την προκαταρκτική φάση της έρευνάς της, η Επιτροπή Αλήθειας του Δημόσιου Χρέους θεωρεί ότι η Ελλάδα ήταν και παραμένει θύμα μιας προσχεδιασμένης επίθεσης, η οποία οργανώθηκε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αυτό το βίαιο, παράνομο και ανήθικο εγχείρημά τους έχει μοναδικό σκοπό να περάσουν τα ιδιωτικά χρέη στο δημόσιο.

Παρουσιάζοντας τούτη την Προκαταρκτική Έκθεση στις ελληνικές αρχές και τον ελληνικό λαό, η Επιτροπή Αλήθειας του Δημόσιου Χρέους θεωρεί ότι ολοκλήρωσε την πρώτη φάση της εντολής της, η οποία περιγράφεται στην από 4 Απριλίου του 2015 απόφαση της Προέδρου της Βουλής. Η Επιτροπή ελπίζει πως η Έκθεση θα αποδειχθεί χρήσιμο εργαλείο ώστε να εγκαταλειφθεί η καταστροφική λογική της λιτότητας, και να προστατευθούν από τους κινδύνους που σήμερα τα απειλούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, η δημοκρατία, η αξιοπρέπεια του λαού και το μέλλον των επερχόμενων γενεών.

Σε απάντηση εκείνων που προσπαθούν να επιβάλουν άδικα μέτρα, ο ελληνικός λαός θα μπορούσε να επικαλεστεί τη ρήση του Θουκυδίδη «και όνομα δια το μη ες ολίγους αλλ’ ες πλείονας οικείν Δημοκρατία κέκληται» (Θουκυδίδης, Ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου, Επιτάφιος του Περικλή (2.37) – «και ως προς το όνομα καλείται Δημοκρατία επειδή η εξουσία δεν είναι στα χέρια των λίγων, αλλά των πολλών»).

Μιλώντας από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων, παρουσία του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, υπουργών, βουλευτών, πολιτειακών αξιωματούχων, εκπροσώπων της Δικαστικής εξουσίας, ανεξαρτήτων Αρχών αλλά και εκπροσώπων ξένων Κοινοβουλίων, ανθρώπων της διανόησης, του πνεύματος και του πολιτισμού, η Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Ζωή Κωνσταντοπούλου τόνισε: «τα προκαταρκτικά πορίσματα της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, τα οποία θα παρουσιαστούν σήμερα και αύριο στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, δικαιώνουν πλήρως τους πολίτες που αμφισβήτησαν την υποχρέωση να συμμετάσχουν στην αποπληρωμή του δημοσίου χρέους», υπογραμμίζοντας πως «δικαιώνουν πλήρως εκείνους που, εγκαίρως και πριν αναπτυχθεί σε όλη της την έκταση η μνημονιακή καταστροφή, προειδοποίησαν ότι αυτά τα χρέη και αυτά τα δάνεια, τα μνημονιακά, είναι μη νόμιμα, παράνομα, αθέμιτα, επονείδιστα και, σε κάθε περίπτωση, μη βιώσιμα».

«Επιβεβαιώνουν και δικαιώνουν πλήρως τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών», συνέχισε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, «που εγκαίρως έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου σε σχέση με την ευθεία παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα μας, στο όνομα της αποπληρωμής του χρέους και είναι χαρακτηριστικό ότι και ο σημερινός Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ για το χρέος και για τα δικαιώματα του ανθρώπου, ο κ. Juan Pablo Bohoslavsky, αφενός χαιρετίζει το γεγονός ότι η Βουλή των Ελλήνων συνέστησε επιτροπή λογιστικού ελέγχου του χρέους, αφετέρου ζητά να χυθεί άπλετο φως σχετικά με το ποιοι επωφελήθηκαν και σε ποιο βαθμό από την αλόγιστη χορήγηση και λήψη δανείων και από τα προγράμματα διάσωσης και ποιοι είναι υπεύθυνοι για την τρέχουσα οικονομική κατάσταση».

«Η σημερινή Κυβέρνηση, η πρώτη μετά από δεκαετίες που δεν έχει συμπράξει ούτε στην δημιουργία ούτε στην διόγκωση του δημοσίου χρέους, έχοντας λάβει και την εμπιστοσύνη του Κοινοβουλίου, νομιμοποιείται να αξιοποιήσει όλα τα εργαλεία και όλα τα επιχειρήματα για την αμφισβήτηση και την διαγραφή του χρέους σε κάθε δε περίπτωση για την αναστολή κάθε ενέργειας αποπληρωμής του, όσο αυτή θέτει σε διακύβευση την επιβίωση, τα θεμελιώδη κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα του λαού και την ίδια την Δημοκρατία», τόνισε η Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν παρέλειψε να αναφερθεί στη διαφθορά πολιτικών και κυβερνητικών στελεχών από γερμανικές εταιρείες, αλλά και στην μεγάλης έκτασης φοροδιαφυγή πολυεθνικών εταιρειών μέσω του ευνοϊκού φορολογικού καθεστώτος του Λουξεμβούργου και της Ολλανδίας. «Ο κ. Γιούνκερ σήμερα αξιώνει την υποταγή του ελληνικού λαού, προφασιζόμενος ότι το κάνει και για το καλό του. Παρασιωπά, όμως, ότι επί πρωθυπουργίας του συγκροτήθηκε στο Λουξεμβούργο ένα σκανδαλώδες πλαίσιο φοροαποφυγής, που πρόσφατα μόλις αποκαλύφθηκε με τη διαβόητη υπόθεση «Lux-Leaks»: ένα πλαίσιο φοροαποφυγής που επέτρεψε σε εκατοντάδες πολυεθνικές επιχειρήσεις – εκ των οποίων πολλές δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα – να φοροαποφεύγουν σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, με αποτέλεσμα απώλειες σε δεκάδες ή και εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ για το Ελληνικό Δημόσιο από διαφυγόντα έσοδα. Δεν τα λέει η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους αυτά. Τα αποκάλυψε και τα επικαλέστηκε επωνύμως, επισήμως και μετά λόγου γνώσεως την προηγούμενη Πέμπτη η κύρια Έβα Ζολί, εμβληματική μορφή στην πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής στη Γαλλία, Ευρωβουλευτής των Πρασίνων και Αντιπρόεδρος της αρμόδιας επιτροπής ΤΑΧΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία επισκέφτηκε τη χώρα μας για να συναντηθεί και να συζητήσει, αλλά και να στηρίξει την Επιτροπή Αλήθειας Δημόσιου χρέους, αλλά και τις προσπάθειες της Ελληνικής Κυβέρνησης», είπε.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου επεσήμανε τις καταθέσεις των Φιλίπ Λαγκρέιν (πρώην συνεργάτη του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοσέ Μανουέλ Μπαρόσο) και Παναγιώτη Ρουμελιώτη (πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ) στην Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, που αμφότεροι κατέθεσαν ότι «το λεγόμενο πρόγραμμα διάσωσης έσωσε τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες κι όχι τον ελληνικό λαό».

Η Πρόεδρος της Βουλής επέκρινε την Γερμανία, καθώς η Ελλάδα, «χωρίς μνησικακία» συνέπραξε το 1953 στη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους της Γερμανίας, της ηττημένης Γερμανίας μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. «Η Ελλάδα δεν αποζημιώθηκε πότε για τις καταστροφές και για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διέπραξαν οι Ναζί στη διάρκεια της κατοχής. Σήμερα οι αξιώσεις της Ελλάδας από αυτά τα διεθνή εγκλήματα και από το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο που εντάσσεται σε αυτά, υπολογίζονται από την ειδική επιτροπή του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους στα 278 έως 340 δισ. Ευρώ, όπως αποκαλύφθηκε στο πλαίσιο μιας άλλης Επιτροπής που λειτουργεί στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, της Επιτροπής για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών. Οι συγκρίσεις και τα συμπεράσματα είναι αναπόδραστα. Η Γερμανία σήμερα αξιώνει και να μην πληρώσει το χρέος της προς την Ελλάδα, χρέος που απορρέει από διεθνή εγκλήματα ιστορικά και δικαστικά καταδικασμένα, και οι Έλληνες και ο λαός να υποταχθεί και να θυσιαστεί για να πληρώσει ένα χρέος που δεν δημιούργησε και που δεν συνδέεται με διεθνή εγκλήματα. Η Γερμανία σήμερα αξιώνει, επίσης, να μην αποζημιωθεί η Ελλάδα ούτε από τις γερμανικές εταιρείες που διέφθειραν τις ηγεσίες της και συνέπραξαν στη συνομολόγηση συμβάσεων από τις οποίες επιβαρύνθηκε το χρέος», ανέφερε.

«Τα προκαταρκτικά πορίσματα της Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου Χρέους φανερώνουν ότι το μόνο μας χρέος είναι προς εκείνους που αντιστάθηκαν για να είμαστε ελεύθεροι και να ζούμε σε μια δημοκρατία. Το μόνο μας χρέος είναι προς την ιστορία, προς το μέλλον, προς τις ζώσες και τις επόμενες γενιές, το μόνο μας χρέος είναι και προς εκείνους που έχασαν τη ζωή και την υγεία τους, ζώντας σε απάνθρωπες συνθήκες, τις οποίες τους επιφύλαξαν εκείνοι που, παραβιάζοντας διεθνείς υποχρεώσεις, συνέπραξαν και προκάλεσαν την ανείπωτη ανθρωπιστική κρίση που σοβεί μέχρι σήμερα στη χώρα και κατά της οποίας μαχόμαστε», κατέληξε η Πρόεδρος της Βουλής.

Ομιλία της Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων, Ζωής Κωνσταντοπούλου, κατά την παρουσίαση των προκαταρκτικών αποτελεσμάτων της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους

Κυρίες και κύριοι,

Θα ήθελα να σας καλημερίσω και να σας ευχαριστήσω για την σημερινή σας παρουσία σε αυτή τη συνεδρίαση, την πρώτη από τις δύο που θα λάβουν χώρα, σήμερα και αύριο, κατά την οποία η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους που συστήθηκε στις 4 Απριλίου του 2015, θα ανακοινώσει τα προκαταρκτικά της πορίσματα.

Θέλω να ξεκινήσω ευχαριστώντας, τον κ. Πρωθυπουργό, για τη σημερινή του παρουσία, σε πείσμα του πολύ βεβαρημένου προγράμματός του και σε πείσμα των πολύ ασφυκτικών συνθηκών.

Κύριε Πρωθυπουργέ, η παρουσία σας σηματοδοτεί πολλά, σας ευχαριστούμε που μας τιμάτε και εννοείται ότι σας δίνουμε προκαταβολικά την άδεια να αποχωρήσετε αρκετά νωρίς, γιατί ξέρω ότι έχετε ανειλημμένη υποχρέωση με τον ομόλογό σας από την Αυστρία και επομένως ξέρουμε και εμείς, ότι μολονότι δεν θα είσαστε μαζί μας σε όλη τη διάρκεια της παρουσίασης των πορισμάτων της Επιτροπής, θα είστε ψυχή μαζί μας και θα σας παραδώσουμε αύριο, πριν την παράδοση στην δημοσιότητα και το πλήρες και εκτενές πόρισμα, στα ελληνικά και στα αγγλικά, αυτή την πολύ σημαντική εργασία που έχει εκπονηθεί από την Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους.

Θα ήθελα, επίσης, να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που μολονότι εμποδίστηκε να είναι μαζί μας, λόγω μιας έκτακτης υποχρέωσής του, μας απέστειλε επιστολή με την οποία μου ζήτησε να την διαβάσω και λέει εξής:

«Κυρία Πρόεδρε, λόγω της συνάντησής μου με τον Καγκελάριο της Δημοκρατίας της Αυστρίας, κ. Βέρνερ Φάιμαν, δεν μπορώ να παραστώ στη σημερινή καταληκτική συνεδρίαση της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους της Βουλής των Ελλήνων, παρακαλώ να διαβιβάσετε στα μέλη της Επιτροπής της εκ μέρους μου ειλικρινή αναγνώριση της επιστημονικώς τεκμηριωμένης συμβολής τους, ως προς τα αίτια που οδήγησαν στη διαμόρφωση του δημόσιου χρέους της χώρας μας.

Όπως, επίσης, παρακαλώ να καταστήσετε σαφές, ότι ισχύουν στο ακέραιο τα όσα επισήμανα κατά την έναρξη των εργασιών της Επιτροπής, στις 4 Απριλίου 2015, κυρίως ως προς τα αδιαμφισβήτητα κατά το Σύνταγμά μας δεδομένα της δημοσιονομικής μας κυριαρχίας.

Με ιδιαίτερη εκτίμηση,

Προκόπης Παυλόπουλος»

Θα μείνει στα πρακτικά της συνεδρίασης.

Θέλω να ευχαριστήσω τους κυρίους και τις κύριες Υπουργούς που παρίστανται, τους εκλεκτούς προσκεκλημένους που σε ένδειξη αλληλεγγύης έχουν προσέλθει από μακρινές χώρες, είναι μαζί μας βουλευτές από την Αργεντινή, από το Βέλγιο, από την Τυνησία, θα έχουμε αύριο και από την Γαλλία και από τη Γερμανία.

Θέλω να κάνω ιδιαίτερη μνεία στον Πρόεδρο της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του Χρέους της Αργεντινής, μιας Επιτροπής που συστήθηκε από την Βουλή και την Γερουσία της Αργεντινής, είναι Επιτροπή των δύο νομοθετικών σωμάτων, καθώς και στο μέλος της Επιτροπής που παρίσταται και εν συνεχεία στη πορεία της παρουσίασης των πορισμάτων, θα τους δώσουμε το λόγο.

Επίσης, θέλω να κάνω ιδιαίτερη μνεία χωρίς, όμως, να κάνω ξεχωριστές προσφωνήσεις, γιατί θα καταναλώσουμε το χρόνο, στους εκπροσώπους και του Κοινοβουλίου, αλλά και των Ανεξάρτητων Αρχών, της δικαστικής εξουσίας και ηγεσίας, των φορέων που συναρτώνται με τη Δημόσια Διοίκηση, αλλά και με την εκπροσώπηση των δικαιωμάτων των πολιτών και στα κοινωνικά κινήματα που παρίστανται και εκπροσωπούνται.

Νομίζω, ότι η παρουσία όλων σηματοδοτεί ακριβώς το τι αντιπροσωπεύει αυτή η Επιτροπή και το τι αντιπροσωπεύουν τα προκαταρκτικά της συμπεράσματα.

Μετά τη δική μου ομιλία θα λάβει το λόγο ο επιστημονικός συντονιστής της Επιτροπής μας ο Eric Toussant, τον οποίο θέλω να ευχαριστήσω, που με τόση ανιδιοτέλεια, με τόση αφοσίωση και σε ένδειξη τέτοιας αλληλεγγύης προς το λαό μας και προς την κοινωνία μας, τέτοιας που πρέπει να αποτελέσει υπόδειγμα συμπεριφοράς στην Ε.Ε. των λαών και των κοινωνιών, έχει εγκαταλείψει στην πραγματικότητα κάθε άλλη του ασχολία και έχει αφιερωθεί στο να τεκμηριώσει μέσα από την ομάδα των εκλεκτών μελών της Επιτροπής Αλήθειες Δημοσίου Χρέους από όλο τον κόσμο, τα πορίσματα.

Θέλω, επίσης, να ευχαριστήσω και να αποδώσω ιδιαίτερη τιμή στην Ευρωβουλευτή, κυρία Σοφία Σακοράφα, που έχει υπάρξει ψυχή και της ιδέας και της υλοποίησης της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, της παλιάς ΕΛΕ και που ανέλαβε το καθήκον να εκπροσωπεί την Επιτροπή και το Κοινοβούλιο στις σχέσεις με τα Κοινοβούλια άλλων χωρών, με τους Διεθνείς Οργανισμούς, αλλά και με το Ευρωκοινοβούλιο.

Τέλος, πριν μπω στην ουσία, θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς όχι ως Πρόεδρος του Ελληνικού Κοινοβουλίου, αλλά ως πολίτης αυτής της χώρας τους ανθρώπους που ανέλαβαν να συγκροτήσουν αυτήν την Επιτροπή, που ανέλαβαν την υποχρέωση, το καθήκον και την ευθύνη να συνδράμουν τη χώρα και την κοινωνία σε μια πάρα πολύ κρίσιμη στιγμή και σε μια αμείλικτη δοκιμασία, αλλά και όλους εκείνους και εκείνες που εκδηλώνουν την αλληλεγγύη τους από όλες τις γωνιές της γης και συμπαρίστανται στον Ελληνικό Λαό και στην Ελληνική Κυβέρνηση που παλεύει και στο Ελληνικό Κοινοβούλιο που υλοποιεί αυτή την εντολή.

Κυρίες και κύριοι,

Στην ιστορία κάθε λαού και κάθε ανθρώπου, στην πορεία κάθε κοινωνίας και κάθε δημοκρατίας έρχονται στιγμές που δοκιμάζουν τις αρχές και τις αξίες, τα κεκτημένα και τα θεμελιωμένα, τα αδιαμφισβήτητα και τα αδιαπραγμάτευτα και τον πυρήνα αυτών που διακρίνουν και νοηματοδοτούν τη συλλογική και την προσωπική μας ύπαρξη και συνείδηση.

Το πώς γράφεται η ιστορία και το πώς εξελίσσεται η ανθρώπινη πορεία καθορίζεται συχνά από το πώς αντιλαμβάνονται τα δικαιώματά τους οι πολίτες, από το πώς αντιλαμβάνονται το καθήκον οι ηγεσίες, από το τι αναλαμβάνουν ως ευθύνη οι δημοκρατικοί θεσμοί και από το τι διεκδικούν οι λαοί.

Η σύνθεση της σημερινής Βουλής προέκυψε από την αποφασιστική διεκδίκηση του Ελληνικού Λαού να ασκήσει το δημοκρατικό του δικαίωμα, να καθορίσει εκείνος την ασκούμενη για εκείνον και υπέρ εκείνου πολιτική. Να ανατρέψει τη μνημονιακή δεσποτεία και να ζητήσει αλήθεια, δικαιοσύνη, λογοδοσία, σεβασμό των δικαιωμάτων του και δημοκρατία.

Το Κοινοβούλιο αποτελεί τον κατ’ εξοχήν πυλώνα της Δημοκρατίας και δεν θα μπορούσε παρά να εγγυηθεί το δημοκρατικό δικαίωμα των πολιτών, αλλά και συνολικά του λαού και της κοινωνίας για εξονυχιστικό έλεγχο νομιμότητας και για λογιστικό έλεγχο του επονομαζόμενου “χρέους”, προκειμένου να αποκαλυφθεί η πλήρης αλήθεια για την δημιουργία και την διόγκωσή του, για την σύνθεση και σύσταση του, για τον τρόπο με τον οποίο κάποιοι υποθήκευσαν το παρόν και το μέλλον ιδιοτελώς και επ’ ωφελεία μιας οικονομικής, τραπεζικής, επιχειρηματικής ολιγαρχίας που για δεκαετίες διαπλέκεται με τις πολιτικές ηγεσίες, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη και στον κόσμο και όταν παραστεί χρήσιμο επιδιώκει να τις υποκαθιστά και να τις αντικαθιστά.

Η σημερινή Kυβέρνηση, η πρώτη μετά από δεκαετίες που δεν έχει συμπράξει ούτε στην δημιουργία ούτε στην διόγκωση του δημοσίου χρέους, έχοντας λάβει και την εμπιστοσύνη του Κοινοβουλίου, νομιμοποιείται να αξιοποιήσει όλα τα εργαλεία και όλα τα επιχειρήματα για την αμφισβήτηση και την διαγραφή του χρέους, σε κάθε δε περίπτωση για την αναστολή κάθε ενέργειας αποπληρωμής του, όσο αυτή θέτει σε διακύβευση την επιβίωση, τα θεμελιώδη κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα του λαού και την ίδια την Δημοκρατία.

Το παρόν Κοινοβούλιο, το πρώτο μετά από δεκαετίες που δεν έχει συμπράξει ούτε ανεχθεί την δημιουργία χρέους σε βάρος του λαού, υποχρεούται να εγγυηθεί στους πολίτες ότι θα υπάρξει πλήρης διαλεύκανση των συνθηκών υπό τις οποίες φτάσαμε, κάθε παιδί που γεννιέται στην χώρα σήμερα να χρωστά 32.500 ευρώ. Επίσης να εγγυηθεί ότι θα συγκροτηθούν θεσμικά και επιστημονικά τα εργαλεία αμφισβήτησης του χρέους.

Η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, μία Επιτροπή νομικού, ουσιαστικού και λογιστικού ελέγχου του χρέους συστήθηκε στις 4 Απριλίου 2015 με απόφαση Προέδρου της Ελληνικής Βουλής, όμως στην πραγματικότητα κυοφορήθηκε σε όλη την προηγούμενη περίοδο ως κοινωνικό αίτημα και αποκρυσταλλώθηκε ως συλλογική απαίτηση ενός λαού που αρνήθηκε να πειθαρχήσει στον παραλογισμό της ειλωτείας και της υποταγής που αντιπροσώπευε και αντιπροσωπεύει η επιταγή αποπληρωμής ενός χρέους που ο λαός αυτός δεν δημιούργησε και από το οποίο δεν ωφελήθηκε.

Ο ελληνικός λαός δεν ωφελήθηκε. Αντίθετα, θυματοποιήθηκε. Και, ταυτόχρονα, συκοφαντήθηκε για να δικαιολογηθεί η βάρβαρη πολιτική που εμπεριέχεται στα μνημόνια και η οποία συγκροτεί ευθεία επίθεση στον ελληνικό πληθυσμό, ευθεία αμφισβήτηση της δημοκρατικής νομιμότητας και ευθεία παραβίαση των διεθνών υποχρεώσεων σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υποχρεώσεων που βαρύνουν τόσο τη χώρα μας όσο και τις χώρες μέλη των διεθνών οργανισμών που συγκροτούν τους λεγόμενους δανειστές και τους ίδιους τους διεθνείς οργανισμούς, τους επονομαζόμενους δανειστές.

Η συκοφάντηση του ελληνικού λαού ως “τεμπέλη”, “κακοπληρωτή” ή “διεφθαρμένου”, αλλά και η συνολική συκοφάντηση των λαών του Nότου παράγει ήδη ένα νέο ενδοευρωπαϊκό ρατσισμό. Η αξίωση πειθαναγκασμού και καθυπόταξης αυτού του λαού, αυτών των λαών στο όνομα του χρέους, προωθεί ένα νέο οικονομικό ολοκληρωτισμό. Οι έχοντες ιστορική γνώση και συνείδηση δεν μπορεί να μην συνυπολογίσουν σε αυτή την ιστορική συγκυρία τα ιστορικά γεγονότα και τους ιστορικούς συμβολισμούς.

Ο ελληνικός λαός συμβολίζει την Aντίσταση κατά του ναζισμού και του ολοκληρωτισμού. Kαι η Ελλάδα, με γενναιοδωρία, ιστορική νηφαλιότητα και χωρίς μνησικακία, συνέπραξε το 1953 στη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους της Γερμανίας, της ηττημένης Γερμανίας μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Ελλάδα δεν αποζημιώθηκε πότε για τις καταστροφές και για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διέπραξαν οι Ναζί στη διάρκεια της κατοχής.

Σήμερα οι αξιώσεις της Ελλάδας από αυτά τα διεθνή εγκλήματα και από το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο που εντάσσεται σε αυτά, υπολογίζονται από την ειδική επιτροπή του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους στα 278 έως 340 δισ. Ευρώ, όπως αποκαλύφθηκε στο πλαίσιο μιας άλλης Επιτροπής που λειτουργεί στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, της Επιτροπής για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών. Οι συγκρίσεις και τα συμπεράσματα είναι αναπόδραστα.

Η Γερμανία σήμερα αξιώνει και να μην πληρώσει το χρέος της προς την Ελλάδα, χρέος που απορρέει από διεθνή εγκλήματα ιστορικά και δικαστικά καταδικασμένα, και οι Έλληνες και ο λαός να υποταχθεί και να θυσιαστεί για να πληρώσει ένα χρέος που δεν δημιούργησε και που δεν συνδέεται με διεθνή εγκλήματα.

Η Γερμανία σήμερα αξιώνει, επίσης, να μην αποζημιωθεί η Ελλάδα ούτε από τις γερμανικές εταιρείες που διέφθειραν τις ηγεσίες της και συνέπραξαν στη συνομολόγηση συμβάσεων από τις οποίες επιβαρύνθηκε το χρέος.

Η Γερμανία και η Γαλλία αξιώνουν να υποταχθεί η Ελλάδα και να αποπληρώσει ένα χρέος αμφισβητούμενο, αλλά αποκρύπτουν ότι το λεγόμενο πρόγραμμα διάσωσης έσωσε όχι τον ελληνικό λαό, αλλά τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες. Και αυτό ήταν ένα από τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα που αποκαλύφθηκε και στοιχειοθετήθηκε στο πλαίσιο αυτών των πρώτων συμπερασμάτων της Επιτροπής.

Είναι και ένα από τα γεγονότα που ομολογήθηκε και συνομολογήθηκε ενώπιον της Επιτροπής στη διάρκεια των ακροάσεων οι οποίες έγιναν. Ήταν χαρακτηριστικές και αποκαλυπτικές οι τοποθετήσεις του πρώην συμβούλου του κ. Μπαρόζο, τότε Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επί υπαγωγής της χώρας μας στο Μνημόνιο, του κ. Φίλιπ Λεγκρέν, αλλά και του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, του κ. Ρουμελιώτη.

Αλλά ας πάμε και σε άλλες χώρες και σε άλλους εκπροσώπους, για να εξετάσουμε την ηθική νομιμοποίηση, πριν μπούμε στη νομική και λογιστική ανάλυση του χρέους. Ο κ. Γιουνκέρ σήμερα αξιώνει την υποταγή του ελληνικού λαού, προφασιζόμενος ότι το κάνει και “για το καλό του”. Παρασιωπά, όμως, ότι επί πρωθυπουργίας του συγκροτήθηκε στο Λουξεμβούργο ένα σκανδαλώδες πλαίσιο φοροαποφυγής, που πρόσφατα μόλις αποκαλύφθηκε με τη διαβόητη υπόθεση «Lux-Leaks». Ένα πλαίσιο φοροαποφυγής που επέτρεψε σε εκατοντάδες πολυεθνικές επιχειρήσεις – εκ των οποίων πολλές δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα – να φοροαποφεύγουν σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, με αποτέλεσμα απώλειες σε δεκάδες ή και εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ για το Ελληνικό Δημόσιο από διαφυγόντα έσοδα.

Δεν τα λέει η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους αυτά. Τα αποκάλυψε και τα επικαλέστηκε επωνύμως, επισήμως και μετά λόγου γνώσεως την προηγούμενη Πέμπτη η κύρια Έβα Ζολί, εμβληματική μορφή στην πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής στη Γαλλία, Ευρωβουλευτής των Πρασίνων και Αντιπρόεδρος της αρμόδιας επιτροπής ΤΑΧΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία επισκέφτηκε τη χώρα μας για να συναντηθεί και να συζητήσει, αλλά και να στηρίξει την Επιτροπή Αλήθειας Δημόσιου χρέους, αλλά και τις προσπάθειες της Ελληνικής Κυβέρνησης.

Θα σας διαβάσω ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από την τοποθέτησή της. «Πρόκειται για εταιρείες που έχουν συνάψει αυτήν τη συμφωνία με το Λουξεμβούργο και, όπως γνωρίζετε, μεταξύ αυτών που ζητούν από τον κ. Τσίπρα θυσίες με επίμονο τρόπο, είναι ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, ο άνθρωπος που φρόντισε στην ίδια του τη χώρα να θεσπιστούν αυτοί οι μηχανισμοί και αυτές οι δομές. Υπάρχουν και πολλές άλλες επιχειρήσεις», τις οποίες κατονόμασε, «που δραστηριοποιούνται εδώ και που έχουν την έδρα τους στην Ολλανδία. Εκεί είναι ο κ. Ντάιζενμπλουμ, ο Υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας, ο οποίος ζητά επίσης καθημερινά θυσίες από τον κ. Τσίπρα, λέγοντας ότι θα πρέπει να μεταφερθεί το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης και ότι η σύνταξη πρέπει να γίνει 250 ευρώ». Είναι χαρακτηριστικές κάποιες από τις εταιρείες που ανάφερε η κυρία Ζολί, όπως σε σχέση με το Λουξεμβούργο, η Vim Power Parts, η Venus, η McArthur Glenn, η Coca Cola Hellenic Bottling, η Eurobank, η Ακαδημία Πλάτωνος Mall, η Varnish Investments η Wind Hellas ή για την Ολλανδία η Eldorado Gold.

Τίθεται, λοιπόν, ευθέως το ερώτημα με ποιο ηθικό επιχείρημα, με ποια ηθική νομιμοποίηση επιχειρείται να κανοναρχηθεί και ένας λαός που δεν έφταιξε και επιχειρείται να εξανδραποδισθεί μια κοινωνία στο όνομα αυτού του χρέους, στο οποίο συνέπραξαν και το οποίο διόγκωσαν οι ίδιοι εκείνοι που αναλαμβάνουν να υποδείξουν τους τρόπους αποπληρωμής του. Ήταν χαρακτηριστικές οι αποκαλύψεις στο πλαίσιο των ακροάσεων της Επιτροπής για την ενσυνείδητη παρασιώπηση εκ μέρους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της έλλειψης βιωσιμότητας του χρέους, δηλαδή για την ενσυνείδητη επιβάρυνση τελικά του ελληνικού λαού και της ελληνικής κοινωνίας με νέα δάνεια και νέα χρέη, τα οποία ήταν και απολύτως προβλέψιμο ότι δεν επρόκειτο ποτέ να καταστούν βιώσιμα και ότι δεν επρόκειτο ποτέ να επιτρέψουν στην κοινωνία να αναπτυχθεί.

Ήταν εξίσου αποκαλυπτικές στη διάρκεια των εργασιών της Επιτροπής οι πληροφορίες σε σχέση με το πώς εξοικονομήθηκε και η πλήρης παραπληροφόρηση, παραπλάνηση, αποπροσανατολισμός και παραποίηση της αλήθειας προς τον ελληνικό λαό μέσα ακόμη και από εκπροσώπους των μέσων ενημέρωσης, που ελάμβαναν ειδικά σεμινάρια από τους λεγόμενους δανειστές.

Κυρίες και κύριοι,

Τα προκαταρκτικά πορίσματα της Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου χρέους, που θα σας παρουσιάσουν στη συνέχεια ο επιστημονικός συντονιστής και τα μέλη της Επιτροπής, δικαιώνουν πλήρως τους πολίτες που αμφισβήτησαν την υποχρέωση να συμμετάσχουν στην αποπληρωμή αυτού του χρέους.

Δικαιώνουν πλήρως εκείνους που, εγκαίρως και πριν αναπτυχθεί σε όλη της την έκταση η μνημονιακή καταστροφή, προειδοποίησαν ότι αυτά τα χρέη και αυτά τα δάνεια, τα μνημονιακά, είναι μη νόμιμα, παράνομα, αθέμιτα, επονείδιστα και, σε κάθε περίπτωση, μη βιώσιμα.

Επιβεβαιώνουν και δικαιώνουν πλήρως τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών που εγκαίρως έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου σε σχέση με την ευθεία παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα μας, στο όνομα της αποπληρωμής του χρέους και είναι χαρακτηριστικό ότι και ο σημερινός Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ για το χρέος και για τα δικαιώματα του ανθρώπου, ο κ. Juan Pablo Bohoslavsky, αφενός χαιρετίζει το γεγονός ότι η Βουλή των Ελλήνων συνέστησε επιτροπή λογιστικού ελέγχου του χρέους, αφετέρου ζητά να χυθεί άπλετο φως σχετικά με το ποιοι επωφελήθηκαν και σε ποιο βαθμό από την αλόγιστη χορήγηση και λήψη δανείων και από τα προγράμματα διάσωσης και ποιοι είναι υπεύθυνοι για την τρέχουσα οικονομική κατάσταση, αλλά και, επίσης, υπογραμμίζει ότι δεν διακυβεύονται μόνο οι υποχρεώσεις αποπληρωμής του χρέους, αλλά και τα θεμέλια πάνω στα οποία έχει κτιστεί η Ε.Ε., μία ένωση εθνών που έχει στον πυρήνα της το σεβασμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την ισότητα και την αλληλεγγύη. Και είναι τιμή μας που συμμετέχει στην Επιτροπή ο προκάτοχος του κ. Bohoslavski, ο κ. Cephas Lumina, που ήδη το 2013, ως Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμονας του OHE, επισκεπτόμενος τη χώρα μας, είχε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για την παραβίαση των διεθνών υποχρεώσεων σε σχέση με το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα, τα προκαταρκτικά πορίσματα, της Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου Χρέους, δικαιώνουν εκείνους που από τις πλατείες στέλνουν μήνυμα αλληλεγγύης προς την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό.

Τα προκαταρκτικά πορίσματα της Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου Χρέους μας ενδυναμώνουν να προχωρήσουμε και να ολοκληρώσουμε αυτό τον έλεγχο στη λεπτομέρεια του και να παραδώσει η Επιτροπή μια πλήρη αποτίμηση του λογιστικού ελέγχου.

Τα προκαταρκτικά πορίσματα της Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου Χρέους φανερώνουν ότι το μόνο μας χρέος είναι προς εκείνους που αντιστάθηκαν για να είμαστε ελεύθεροι και να ζούμε σε μια δημοκρατία. Το μόνο μας χρέος είναι προς την Ιστορία, προς το μέλλον, προς τις ζώσες και τις επόμενες γενιές. Το μόνο μας χρέος είναι και προς εκείνους που έχασαν τη ζωή και την υγεία τους, ζώντας σε απάνθρωπες συνθήκες, τις οποίες τους επιφύλαξαν εκείνοι που, παραβιάζοντας διεθνείς υποχρεώσεις, συνέπραξαν και προκάλεσαν την ανείπωτη ανθρωπιστική κρίση που σοβεί μέχρι σήμερα στη χώρα και κατά της οποίας μαχόμαστε.

Ευχαριστώ από καρδιάς εκείνους και εκείνες που συνέπραξαν ανιδιοτελώς στην Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου Χρέους και συνεχίζουν να το κάνουν. Δεν παίρνετε, αγαπημένε Eric, αγαπημένοι και αγαπητοί φίλες και φίλοι, δεν παίρνετε τις υπέρογκες αμοιβές που λάμβαναν οι σύμβουλοι, οι οποίοι συνέταξαν αυτό τον επονείδιστο και άκυρο συμβιβασμό παραίτησης της χώρας μας από τις αξιώσεις κατά της Siemens. Δεν παίρνετε τις υπέρογκες αμοιβές που έπαιρναν οι σύμβουλοι αποκρατικοποιήσεων για να συμβουλεύουν για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και ιδιοκτησίας. Δεν παίρνετε, αλλά μας δίνετε. Και είμαι σίγουρη ότι ο ελληνικός λαός, αλλά και συνολικά οι ευρωπαϊκοί λαοί θα σας ανταποδώσουν αυτή την αλληλεγγύη γι’ αυτή την ανεκτίμητη συνεισφορά στη δημοκρατία, στην αλήθεια και στη δικαιοσύνη.

Σας ευχαριστώ.